70 jaar SEZ
In dit jubileumjaar delen we enkele artikelen uit oude Zendingsbodes met u. Dit artikel van evangelist M. Aleman verscheen in 1990 in nummer 7 van de 34e jaargang.
De laatste keer schreven we over het werk dat we hier mogen doen door middel van de schriftelijke Bijbelcursussen. De Bijbelse geschiedenissen van Vreugdenhil nemen in dat werk een belangrijke plaats in. U zult misschien denken dat deze “kinderbijbel” toch wel erg eenvoudig is om Bijbels onderwijs te geven. U moet echter niet vergeten dat de meeste cursisten heel weinig Bijbelkennis hebben en daarom zijn de Bijbelse geschiedenissen juist zeer geschikt. Daar komt nog bij dat Vreugdenhil niet blijft staan bij het mooie verhaal maar telkens ook weer een toepassing geeft voor het leven van alle dag. Door middel van vragenlijsten die we bij de boekjes voegen proberen we de cursisten zover te krijgen dat ze dieper na gaan denken over de inhoud van de Bijbel, ook in die zin dat ze zich gaan afvragen wat het Woord van God voor hen persoonlijk betekent.
Ik vind het eigenlijk jammer dat er op het titelblad van de Bijbelse geschiedenissen staat: Voor de jeugd. We hebben namelijk minstens evenveel cursisten boven de 20 jaar als onder die leeftijd. Pura Suarez uit Gerona hoopt dit jaar D.V. 77 jaar te worden. Ze schrijft ons dat ze in het afgelopen jaar veel geleerd heeft nu ze alle delen van Vreugdenhil, zowel het Oude als het Nieuwe Testament gelezen en bestudeerd heeft. We hebben haar in de loop van het jaar 480 schriftelijke vragen gesteld die ze voor 97% goed beantwoord heeft. Ze begint nu aan een nieuwe cursus: Het Christelijk geloof. Ook deze cursus is erg eenvoudig van opzet maar nu niet meer in verhaaltrant maar meer op de verklaring van de Bijbel gericht.
Er zijn echter ook veel jongeren die de cursus van Vreugdenhil volgen. Vanmorgen kreeg ik een brief van Amalia Cueras. Ze is 16 jaar en woont op Mallorca, een groot eiland in de Middellandse Zee. Ze heeft het eerste deel van Vreugdenhil gelezen en bestudeerd en ook de eerste vragenlijsten met 100 vagen beantwoord. Ze doet er ook een briefje bij en aan het slot schrijft ze:
‘De bedoeling van dit briefje is eigenlijk dat u het volgende boek niet naar mijn ouderlijk adres moet sturen, maar naar het adres van mijn vrienden. Mijn ouders zijn namelijk geen Christenen en als ze het boek zien zullen ze erg boos op mij worden en mij straffen.’
Voor Amalia moeten we bidden dat ze staande mag blijven, enerzijds haar ouders eren, anderzijds de Heere liefhebben en Hem gehoorzamen boven haar ouders.