‘Het is écht de moeite waard om voor de Heere te werken!’
‘We zijn net een kwartier thuis,’ vertellen ds. Estupiñan en zijn vrouw. ‘Vanmorgen zijn we met de motor naar een evangelisatiepost buiten de stad geweest.’ Ondanks de stroomstoring, die al twee dagen duurt, worden we gastvrij onthaald bij deze familie. Al snel zitten we in de schommelstoelen met een kopje Cubaanse koffie. Door de houten jaloezieën zien we het belangrijke vervoersmiddel, de motor van de dominee.
Een van de twee evangelisatieposten is vijftig kilometer rijden vanuit de stad. Dat betekent dat de dominee en zijn vrouw regelmatig honderd kilometer per dag afleggen.
De dorpjes met de evangelisatieposten zijn zeer, zeer arm. Er is veel ellende! Maar het Evangelie helpt om beter te kunnen leven. Er komt vrucht. Mensen stoppen met roken, met drugs en met alcohol. Dat zien ds. Estupiñan en zijn vrouw gebeuren. ‘Veel broeders waren alcoholist, maar nu niet meer.’
Negen jaar geleden ontmoette het echtpaar een man die alcoholist was. ‘Hij lag op de grond en hij dronk, dronk en dronk. Nu werkt hij en zorgt voor zijn gezin en ook voor andere mensen. Het is écht de moeite waard om voor de Heere te werken!’
‘Je ziet ze soms één voor één veranderen, soms verandert de één door de ander. Ze veranderen helemaal, ze leren leven tot eer van God, ze helpen anderen en prediken het Evangelie. Ze zijn soms de beste evangelisten, omdat ze de kracht van het Evangelie kennen.’
Ds. Estupiñan is arts en dominee. Deze combinatie is volgens hem de beste manier om het Evangelie te brengen. Doordeweeks werkt hij ’s morgens in een kinderziekenhuis. De middagen besteedt hij aan de kerk. Soms worden er mensen lid van de kerk die Estupiñan in het ziekenhuis ontmoet heeft. Hier zijn zeer toegewijde leden bij. Het is voor de dominee moeilijk om te zien dat veel mensen in het ziekenhuis te weinig te eten hebben. Mensen vroegen de arts/dominee om bij hen in de buurt te komen werken. Zo zijn de evangelisatieposten ontstaan.
Op zaterdag leidt ds. Estupiñan een kerkdienst op de ene evangelisatiepost en op zondag werken hij en zijn vrouw op de andere post. Op zaterdag beginnen ze om negen uur met een dienst voor de kinderen en van tien tot twaalf uur is er een dienst voor de volwassenen. Na de diensten verleent het echtpaar medische en praktische hulp. Omdat beiden advocaat zijn, kunnen ze de mensen bijvoorbeeld ook helpen bij conflicten in families. ‘We kunnen de mensen raad geven en helpen bij papierwerk.’
Het werk als arts valt niet mee, aangezien er bijna niet aan medicijnen en andere medische middelen te komen is. Ds. Estupiñan vertelt over een familielid dat in het ziekenhuis lag en een infuus nodig had. ‘We zijn bij drie ziekenhuizen langs geweest. Er was er nergens een aanwezig! Uiteindelijk kwamen we ergens iemand tegen die een infuus voor ons had. Dat heeft het leven van ons familielid gered.’
‘Er is een totale crisis’, geeft het echtpaar aan. ‘Er zijn medicijnen nodig, antibiotica, medische producten, vitaminepillen, anti-allergie-medicijnen. Het meest nodig is antibiotica voor volwassenen en voor kinderen en ook gips. We proberen breuken nu te spalken met palmboombladeren, maar daardoor is de arm van een patiënt helemaal vergroeid. Die persoon kan zijn arm nauwelijks gebruiken.’
We overhandigen wat medisch materiaal. Een pakketje van de SEZ met boeken en een doosje kinderparacetamol is pas aangekomen bij familie Estupiñan. ‘De kinderparacetamol hebben we net gebracht bij een kindje met koorts. De moeder had niets om aan haar kindje te geven.’
Dominee Estupiñan laat de boeken zien uit het pakketje dat hij heeft ontvangen. Hij kreeg het boek ‘Uitleg van het evangelie van Johannes 7-12’ van J.C. Ryle en een deeltje van de vertaalde kinderbijbel van Vreugdenhil.
Dit is niet het eerste pakket dat ds. Estupiñan ontvangt. Hij heeft al jaren contact met de SEZ. Oud-medewerker Jan Haeser bracht hem vijf keer een bezoek. De dominee ontving naast veel boeken ook de usb-stick met lectuur van de SEZ. Hij gebruikte die om materiaal voor kinderen te maken. Ook staat er materiaal op voor Jehova’s getuigen. Die zijn er veel in de omgeving waar ds. Estupiñan woont. Sommige Jehova’s getuigen zijn bekeerd, geeft hij aan. Tijdens ons bezoek ontvangt hij de nieuwste update van de usb-stick.
Naast het werk in de gemeente en bij de evangelisatieposten heeft ds. Estupiñan nog een taak. ‘Ik bereid anderen voor om het Evangelie te preken. Daarbij gebruik ik de Bijbel, materialen van de SEZ en andere Bijbelse lectuur. De predikers worden opgeleid op de plaats waar ze wonen.’
De dominee vindt het erg belangrijk dat we Bijbels en studiebijbels blijven sturen. ‘Er zijn Bijbels nodig. Soms heeft zelfs een predikant geen Bijbel. Ook studiebijbels zijn belangrijk. Op het platteland hebben de mensen vaak geen telefoon of is de telefoon niet geschikt om een Bijbel te downloaden. Dan hebben ze dus helemaal geen toegang tot de Bijbel.’
Het leven in Cuba is een uitdaging. Ds. Estupiñan en zijn vrouw voelen zich geroepen om in dit land te zijn. ‘De Heere liet ons hier geboren worden. Soms zeggen mensen: Hoe houden jullie het vol? Maar wij zeggen: de Heere geeft ons kracht en moed om verder te gaan en om het Evangelie te blijven delen.’
Een van de twee evangelisatieposten is vijftig kilometer rijden vanuit de stad. Dat betekent dat de dominee en zijn vrouw regelmatig honderd kilometer per dag afleggen.
De dorpjes met de evangelisatieposten zijn zeer, zeer arm. Er is veel ellende! Maar het Evangelie helpt om beter te kunnen leven. Er komt vrucht. Mensen stoppen met roken, met drugs en met alcohol. Dat zien ds. Estupiñan en zijn vrouw gebeuren. ‘Veel broeders waren alcoholist, maar nu niet meer.’
Negen jaar geleden ontmoette het echtpaar een man die alcoholist was. ‘Hij lag op de grond en hij dronk, dronk en dronk. Nu werkt hij en zorgt voor zijn gezin en ook voor andere mensen. Het is écht de moeite waard om voor de Heere te werken!’
‘Je ziet ze soms één voor één veranderen, soms verandert de één door de ander. Ze veranderen helemaal, ze leren leven tot eer van God, ze helpen anderen en prediken het Evangelie. Ze zijn soms de beste evangelisten, omdat ze de kracht van het Evangelie kennen.’
Ds. Estupiñan is arts en dominee. Deze combinatie is volgens hem de beste manier om het Evangelie te brengen. Doordeweeks werkt hij ’s morgens in een kinderziekenhuis. De middagen besteedt hij aan de kerk. Soms worden er mensen lid van de kerk die Estupiñan in het ziekenhuis ontmoet heeft. Hier zijn zeer toegewijde leden bij. Het is voor de dominee moeilijk om te zien dat veel mensen in het ziekenhuis te weinig te eten hebben. Mensen vroegen de arts/dominee om bij hen in de buurt te komen werken. Zo zijn de evangelisatieposten ontstaan.
Op zaterdag leidt ds. Estupiñan een kerkdienst op de ene evangelisatiepost en op zondag werken hij en zijn vrouw op de andere post. Op zaterdag beginnen ze om negen uur met een dienst voor de kinderen en van tien tot twaalf uur is er een dienst voor de volwassenen. Na de diensten verleent het echtpaar medische en praktische hulp. Omdat beiden advocaat zijn, kunnen ze de mensen bijvoorbeeld ook helpen bij conflicten in families. ‘We kunnen de mensen raad geven en helpen bij papierwerk.’
Het werk als arts valt niet mee, aangezien er bijna niet aan medicijnen en andere medische middelen te komen is. Ds. Estupiñan vertelt over een familielid dat in het ziekenhuis lag en een infuus nodig had. ‘We zijn bij drie ziekenhuizen langs geweest. Er was er nergens een aanwezig! Uiteindelijk kwamen we ergens iemand tegen die een infuus voor ons had. Dat heeft het leven van ons familielid gered.’
‘Er is een totale crisis’, geeft het echtpaar aan. ‘Er zijn medicijnen nodig, antibiotica, medische producten, vitaminepillen, anti-allergie-medicijnen. Het meest nodig is antibiotica voor volwassenen en voor kinderen en ook gips. We proberen breuken nu te spalken met palmboombladeren, maar daardoor is de arm van een patiënt helemaal vergroeid. Die persoon kan zijn arm nauwelijks gebruiken.’
We overhandigen wat medisch materiaal. Een pakketje van de SEZ met boeken en een doosje kinderparacetamol is pas aangekomen bij familie Estupiñan. ‘De kinderparacetamol hebben we net gebracht bij een kindje met koorts. De moeder had niets om aan haar kindje te geven.’
Dominee Estupiñan laat de boeken zien uit het pakketje dat hij heeft ontvangen. Hij kreeg het boek ‘Uitleg van het evangelie van Johannes 7-12’ van J.C. Ryle en een deeltje van de vertaalde kinderbijbel van Vreugdenhil.
Dit is niet het eerste pakket dat ds. Estupiñan ontvangt. Hij heeft al jaren contact met de SEZ. Oud-medewerker Jan Haeser bracht hem vijf keer een bezoek. De dominee ontving naast veel boeken ook de usb-stick met lectuur van de SEZ. Hij gebruikte die om materiaal voor kinderen te maken. Ook staat er materiaal op voor Jehova’s getuigen. Die zijn er veel in de omgeving waar ds. Estupiñan woont. Sommige Jehova’s getuigen zijn bekeerd, geeft hij aan. Tijdens ons bezoek ontvangt hij de nieuwste update van de usb-stick.
Naast het werk in de gemeente en bij de evangelisatieposten heeft ds. Estupiñan nog een taak. ‘Ik bereid anderen voor om het Evangelie te preken. Daarbij gebruik ik de Bijbel, materialen van de SEZ en andere Bijbelse lectuur. De predikers worden opgeleid op de plaats waar ze wonen.’
De dominee vindt het erg belangrijk dat we Bijbels en studiebijbels blijven sturen. ‘Er zijn Bijbels nodig. Soms heeft zelfs een predikant geen Bijbel. Ook studiebijbels zijn belangrijk. Op het platteland hebben de mensen vaak geen telefoon of is de telefoon niet geschikt om een Bijbel te downloaden. Dan hebben ze dus helemaal geen toegang tot de Bijbel.’
Het leven in Cuba is een uitdaging. Ds. Estupiñan en zijn vrouw voelen zich geroepen om in dit land te zijn. ‘De Heere liet ons hier geboren worden. Soms zeggen mensen: Hoe houden jullie het vol? Maar wij zeggen: de Heere geeft ons kracht en moed om verder te gaan en om het Evangelie te blijven delen.’
