UPDATE: Blog Cubareis woensdag 10 juli – bezoek aan dominee en zijn dochter
Van dinsdag 2 tot zaterdag 20 juli maken Jan Haeser en Elbert Verboom D.V. een rondreis door Cuba. Zij bezoeken daar de belangrijkste contacten voor het Cubawerk. Tijdens deze reis draagt dhr. Haeser, onze oud-Cubacoördinator, het werk over aan dhr. Verboom, de nieuwe Cubacoördinator. U kunt de reis volgen via deze reisblog.
Helaas hebben Jan en Elbert slecht bereik in Cuba, vandaar dat de blogs met wat vertraging verschijnen.
Woensdag, 10 juli
Een trouwe helpster
We rijden door naar Media Luna. Dominee Hector Luis woont ook zeer eenvoudig. Er liggen een paar boeken van de SEZ op tafel. Hij is erg blij met het boek dat Jan heeft gestuurd over de kerkhistorie. Er staan veel strepen en aantekeningen in. Hij moet eigenlijk van de Reformatie niet veel hebben, al zegt hij dat niet hardop. Zijn dochter echter heeft wel bijzondere belangstelling hiervoor. Zij helpt onze coördinator in dit deel van het land met het verspreiden van de cursussen. Een trouwe helpster voor SEZ.
Mooi uitzicht, maar niets te eten
We vervolgen onze route naar Pilón. De weg is in een slechte staat, we moeten rustig rijden. Als we bij de kust aankomen zien we iets naar boven een restaurant liggen, van waaruit het uitzicht prachtig moet zijn. Als we aankomen bewonderen we de tuin met de prachtige cactussen. We besluiten hier onze lunch te nemen. Maar…er blijkt geen eten te zijn. Helemaal niets. Alleen nog een beetje voor twee gasten die hier verblijven.
“Dios ha provisto!”
Het enige dat er te koop is zijn blikjes cola. Die bestellen en betalen we en we gaan zitten. Dan bedenkt Elbert dat we nog een grote mango hebben in de auto, als geschenk van Pastor Osvaldo een paar dagen geleden. “Señora, mogen we de mango uit onze auto halen en die soms hier opeten in uw restaurant?” “Natuurlijk, waarom niet, geef maar hier dan zullen we hem voor u klaarmaken!” Zo komt er een bord met mango op tafel, er komen nog liga’s uit een tas, Coca cola in wijnglazen en… een paar sneetjes stokbrood van het restaurant. Dat is onze lunch. We bidden voor het eten. Wat voelt het nu anders om tóch eten op tafel hebben. Het tekent de schaarste van het voedsel in dit deel van Cuba! “Dios ha provisto!” “De Heere heeft voorzien!” (Zie foto bovenaan pagina.)
Afbrokkelende weg
We rijden door naar Chivirico via de kust. Dit is het slechtste deel van de weg door Cuba op onze reis. En wat een weg. De lage auto loopt soms aan de onderkant aan, maar de sterke motor trekt hem toch verder door plaatsen waar eigenlijk geen weg meer is en waar de weg aan de kant van de oceaan steeds verder afbrokkelt…
Blij met boeken
In Ocujal bezoeken we ds. Norge. We moeten de auto laten staan i.v.m. de slechtheid van het laatste stukje weg en we lopen naar zijn huis en kerk. Deze zeer eenvoudige en lieve mensen ontvangen ons met blijdschap. Omdat we geen bevestiging van aankomst van de boeken krijgen, vragen we of ze goed aankomen. Dat blijkt zeker het geval en de dominee is erg blij met de lectuur! Hij heeft hier in dit afgelegen gebied echter nauwelijks de mogelijkheid om enig verbinding te hebben met internet. Vandaar dat hij ook geen bevestigingen kan sturen. De eerste internetmogelijkheid is een dorp verderop, maar dat is te kostbaar voor hem.
Geen toestemming voor vloer kerk
Ze laten ons de kerk zien (zie foto boven). Hij is al blij dat ze dit plekje kunnen en mogen gebruiken van de overheid. Hij wil graag nog verharding op de grond. Het natuursteen heeft hij al lang liggen in een hoek van de tuin. Maar hij mag het niet op de grond uitleggen in de kerk. Hij wacht nog steeds tot de overheid toestemming geeft om dit te doen!
Het Woord dichtbij de huizen
Als laatste bezoeken we vandaag ds. Jaile. Hij woont behoorlijk verscholen tussen de bomen en struiken op een heuvel. De dominee zit al snel op zijn praatstoel en vertelt ook moeilijk toegang te hebben tot internet om te schrijven. We worden voorzien van koude limonade, wat in de warmte heerlijk smaakt! Hij vertelt van alles over zijn gemeente, hoe ze samenkomen in het huis van een gemeentelid in de buurt. Door de week komen ze samen op verschillende plaatsen in de streek om zo het Woord zo dicht mogelijk bij de huizen te brengen. ’s Avonds is er geen activiteit. Het is snel donker ’s avonds en dan te gevaarlijk om over de weggetjes door dit heuvelgebied te gaan.
Afscheid
Ds. Norge is blij met de medicijnen, die zullen vooral dienen voor gemeenteleden. Na het gebed en foto’s dalen we de heuvel af en vervolgen onze weg naar het hotel. (Zie foto bovenaan.)
Lees de andere blogs hier
Helaas hebben Jan en Elbert slecht bereik in Cuba, vandaar dat de blogs met wat vertraging verschijnen.
Woensdag, 10 juli
Een trouwe helpster
We rijden door naar Media Luna. Dominee Hector Luis woont ook zeer eenvoudig. Er liggen een paar boeken van de SEZ op tafel. Hij is erg blij met het boek dat Jan heeft gestuurd over de kerkhistorie. Er staan veel strepen en aantekeningen in. Hij moet eigenlijk van de Reformatie niet veel hebben, al zegt hij dat niet hardop. Zijn dochter echter heeft wel bijzondere belangstelling hiervoor. Zij helpt onze coördinator in dit deel van het land met het verspreiden van de cursussen. Een trouwe helpster voor SEZ.
Mooi uitzicht, maar niets te eten
We vervolgen onze route naar Pilón. De weg is in een slechte staat, we moeten rustig rijden. Als we bij de kust aankomen zien we iets naar boven een restaurant liggen, van waaruit het uitzicht prachtig moet zijn. Als we aankomen bewonderen we de tuin met de prachtige cactussen. We besluiten hier onze lunch te nemen. Maar…er blijkt geen eten te zijn. Helemaal niets. Alleen nog een beetje voor twee gasten die hier verblijven.
“Dios ha provisto!”
Het enige dat er te koop is zijn blikjes cola. Die bestellen en betalen we en we gaan zitten. Dan bedenkt Elbert dat we nog een grote mango hebben in de auto, als geschenk van Pastor Osvaldo een paar dagen geleden. “Señora, mogen we de mango uit onze auto halen en die soms hier opeten in uw restaurant?” “Natuurlijk, waarom niet, geef maar hier dan zullen we hem voor u klaarmaken!” Zo komt er een bord met mango op tafel, er komen nog liga’s uit een tas, Coca cola in wijnglazen en… een paar sneetjes stokbrood van het restaurant. Dat is onze lunch. We bidden voor het eten. Wat voelt het nu anders om tóch eten op tafel hebben. Het tekent de schaarste van het voedsel in dit deel van Cuba! “Dios ha provisto!” “De Heere heeft voorzien!” (Zie foto bovenaan pagina.)
Afbrokkelende weg
We rijden door naar Chivirico via de kust. Dit is het slechtste deel van de weg door Cuba op onze reis. En wat een weg. De lage auto loopt soms aan de onderkant aan, maar de sterke motor trekt hem toch verder door plaatsen waar eigenlijk geen weg meer is en waar de weg aan de kant van de oceaan steeds verder afbrokkelt…
Blij met boeken
In Ocujal bezoeken we ds. Norge. We moeten de auto laten staan i.v.m. de slechtheid van het laatste stukje weg en we lopen naar zijn huis en kerk. Deze zeer eenvoudige en lieve mensen ontvangen ons met blijdschap. Omdat we geen bevestiging van aankomst van de boeken krijgen, vragen we of ze goed aankomen. Dat blijkt zeker het geval en de dominee is erg blij met de lectuur! Hij heeft hier in dit afgelegen gebied echter nauwelijks de mogelijkheid om enig verbinding te hebben met internet. Vandaar dat hij ook geen bevestigingen kan sturen. De eerste internetmogelijkheid is een dorp verderop, maar dat is te kostbaar voor hem.
Geen toestemming voor vloer kerk
Ze laten ons de kerk zien (zie foto boven). Hij is al blij dat ze dit plekje kunnen en mogen gebruiken van de overheid. Hij wil graag nog verharding op de grond. Het natuursteen heeft hij al lang liggen in een hoek van de tuin. Maar hij mag het niet op de grond uitleggen in de kerk. Hij wacht nog steeds tot de overheid toestemming geeft om dit te doen!
Het Woord dichtbij de huizen
Als laatste bezoeken we vandaag ds. Jaile. Hij woont behoorlijk verscholen tussen de bomen en struiken op een heuvel. De dominee zit al snel op zijn praatstoel en vertelt ook moeilijk toegang te hebben tot internet om te schrijven. We worden voorzien van koude limonade, wat in de warmte heerlijk smaakt! Hij vertelt van alles over zijn gemeente, hoe ze samenkomen in het huis van een gemeentelid in de buurt. Door de week komen ze samen op verschillende plaatsen in de streek om zo het Woord zo dicht mogelijk bij de huizen te brengen. ’s Avonds is er geen activiteit. Het is snel donker ’s avonds en dan te gevaarlijk om over de weggetjes door dit heuvelgebied te gaan.
Afscheid
Ds. Norge is blij met de medicijnen, die zullen vooral dienen voor gemeenteleden. Na het gebed en foto’s dalen we de heuvel af en vervolgen onze weg naar het hotel. (Zie foto bovenaan.)
Lees de andere blogs hier
Spreker nodig?
